Hindi naman problema ang napapanot mong buhok
Maging ang paninigarilyo mong nakakadalok
O ang pagiging matandang binata at ang lakad mong baliko
Ang iba ay nagagalit dahil daw kasi ikaw daw ay “retarded”
Kapos sa kakayanan at kulang sa pag-iisip
Hindi iyan ang pinag-uugatan ng problema ng bayan
At kung buhok ang pamantayan ng pamumuno
Sana ay tumino na ang bayan sa nakaraang pekeng pangulo
Lahat ng naging presidente pawang may mga asawa at anak
Pero talamak din sa pagiging gamahan at kung magnakaw ay sandamakmak
Hindi rin sa pagiging “abnoy”
Kung laitin ka ng iba at sa ‘yo ay galit na galit
Intindihin mo na lang ang damadaming nilang nag-ngungumingitngit
Kung tutuusin mali na ikaw ay laitin din ng ganoon na lamang
Pagkat masasaktan ang mga taong may’rong kapansanan.
Ang problema sa iyo Mr. President ay tagapamandila ka ng interes ng naghaharing-uri
Masunurin at maaamong tupa sa imperyong naghahari
Habang ang mamamayan ay lugmok sa gutom at sariling bayan ay busabos
Manggagawa at magsasaka, maralitang tagalunsod, buhay ay kalunos-lunos.
Repormang agraryo di makakayaning harapin ,
Hacienda Luisita di mo kayang ipamahagi
Kahit maka-ilang-ulit na ipaalala na di nyo ito pag-aari,
Lupain ng magsasaka’y dinambong lang ng iyong kauri.
Manggawang-bukid ang nagbungkal ng lupa , nag-ani, nagpagal,
At sa tubo naman ang angkan mo ang nagkamal
Sabi pa nga ng sister mo, “ they are pretty spoiled.”
Paano mo reresolbahin ang panawagang katarungang panlipunan
Di mo maikubli na kinatawan ka ng mga naghahari-harian.
Alalahanin mo ring ang inaaping anak-pawis
Buhay ng kanilang mga anak sa lupa ay nagbuwis
Silang naulila, nawalan ng asawa
Sa gitna ng kagutuman, puso pa rin ay nagluluksa.
Alalahanin mo at kahit di mo pa nais intindihin
Matalas ang isip ng magsasakang inaapi ng inyong uri
Kwentatdo nila ang kinulimbat ninyong pag-ari
Maaari sa ngayon batas at hustisya sa inyo ay kumakampi
May araw ding sing-talas ng gulok ang pagbulalas ng pagtitimpi
Tamis ng tubo sila na ang aani!
-ate nong
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento